Spurningar á borð við: hvað mega krakkarnir spila lengi? Hver á skjátími barna að vera? Ásamt fleiri spurningum í sama dúr hafa verið á vörum foreldra í þó nokkurn tíma. Skiljanlega eru foreldrar að leita svara og leiða til að bjarga börnum sínum frá tölvufíkn, en hvað getum við gert? Við fengum Arnar Hólm Einarsson, eiganda Rafíþróttaskólans og yfirþjálfara Rafíþróttadeildar XY til þess að skrifa nokkra punkta um heilbrigða nálgun við spilun tölvuleikja og mælum við með þessari lesningu fyrir alla foreldra. 

1. Setjum rafrænan útivistartíma.

Við sem foreldrar “samstillum” okkur við foreldra vina barnanna okkar og setjum í sameiningu, með börnunum okkar, reglur um tölvuleikina. Við gefum ekki hverju barni x mikinn spilatíma og vinirnir þræða síðan hvert heimilið á fætur öðru og klára tölvutímann hjá hverjum og einum. Setjum dæmið upp þannig að á milli kl x til x mega börnin spila ef þau eru búin að t.d. læra, næra sig, fara á æfingu eða ljúka tilfallandi verkefnum í lífi hvers og eins.

2. Hvenær erum við að spila tölvuleiki

Ræðið við börnin ykkar og kannið hvenær barnið sækir mest í að spila tölvuleiki, er það þegar barninu líður vel eða illa? Er það þegar mamma og pabbi hafa ekki tíma fyrir mig? Þetta gefur okkur góða hugmynd um hvort inngrip sé nauðsynlegt. Reynum að hafa umhverfið þannig að barnið sé að spila þegar það er með vinum sínum, því líður vel og er hamingjusamt. Grípum inn í ef barnið er að spila þegar því líður illa, eða er einmana.

3. Hvað má barnið spila lengi? 

Það er gullna spurningin sem erfitt er að svara í bloggi, með ákveðnum stöðluðum tíma, miðað við aldur barns. En ég mæli með að skoða hvernig barnið spilar tölvuleiki.

Er barnið að sækja í félagsskap í gegnum tölvuna, vegna þess að það er ekki í skipulögðu frístundastarfi? Er það að drepa tímann á milli æfinga? Er það að spila þegar það er búið að borða, læra, æfa og taka til í herberginu sínu?

Við erum öll mismunandi, við þurfum að finna jafnvægi fyrir hvert og eitt okkar. Pössum okkur að gera ekki lítið úr þeim félagslega þætti sem fylgir því að spila tölvuleiki og ef þetta er sá þáttur sem stuðlar að mestri félagslegri virkni barnsins, hvað gerum við þá? Bjóðum vinunum yfir í “lan”, búum til hollan og góðan kvöldmat fyrir þau, höldum sykri og orkudrykkjum í lágmarki, drekkum vatn, förum í sund, laser tag, og bíó svo dæmi séu tekin. Það má svo jafnvel búa til okkar eigin útgáfu af tölvuleikjum í formi útileiks. Gerum okkar allra besta til að búa til heilbrigt umhverfi og nýta áhugamálið/tölvuleiki sem tól til þess.

4. Búum ekki til vandamál að óþörfu

Þetta er afar mikilvægur punktur og það kemur mjög oft upp, að foreldrar hafi áhyggjur af börnunum sínum vegna tölvuleikjaspilunar. Í mörgum tilfellum eru börnin samt sem áður að standa sig vel í skóla, eru að stunda íþróttir af kappi, hafa félagslíf, fara að sofa á skikkanlegum tíma og okkur finnst þau samt spila of mikla tölvuleiki. Ef þau væru ekki í tölvuleik væri afþreying mjög líklega í formi skjátíma hjá krökkum á þessum aldri, og þá má varpa fram spurningunni, eru samfélagsmiðlar betri vettvangur?

5. Viðurkennum tölvuleiki sem áhugamál

Þetta er gríðarlega mikilvægt, því vandamálið er í mörgum tilfellum hjá okkur fullorðna fólkinu, því við vitum ekki betur. Við höfum ekki skilning á tölvuleikjum, höfum ekki áhuga á því að heyra hvað barninu okkar gengur vel í tölvuleiknum, eða hvað það er að gera, eða með hverjum það er að spila. Sinnum þessu áhugamáli barnanna okkar, sýnum áhuga, hvetjum það áfram eins og í öðrum íþróttum til að gera vel og vera besta útgáfan af sjálfum sér.

Höfundur þessarar greinar er Arnar Hólm Einarsson, yfirmaður XY Esports og eigandi Netveru.